شناسایی مؤلفه‌های محیط کالبدی مدارس با رویکرد یادگیری مشارکتی نمونه موردی: مدارس پسران دوره اول متوسطه شهر تبریز

دانش‌آموزان بعد از خانه، بیشترین ساعات خود را در مدرسه سپری می‌کنند. محیطِ مدرسه ازنظر فیزیکی و روانی، می‌تواند در فرایند آموزش و شکل‌گیری نقش اجتماعی دانش‌آموزان مؤثر باشد. یادگیری مشارکتی ازجمله رویکردهایی است که به‌عنوان روشِ فعالِ تدریس و آموزش، موجباب افزایش تعاملات اجتماعی و یادگیریِ اثربخش، در دانش‌آموزان می‌گردد. پژوهش حاضر، باهدف شناسایی مؤلفه‌های محیط‌کالبدی مدارس، با رویکرد یادگیری مشارکتی صورت گرفته است. نوع تحقیق در این پژوهش کاربردی و روش آن، توصیفی‌_تحلیلی از نوع میدانی است. جامعه آماری مطالعه را دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه در شهر تبریز تشکیل می‌دهد که 356 نفر به روش تصادفی از بین چهار مدرسه در نقاط مختلف شهر انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون آمار_t، تک نمونه‌ای و خی‌دو مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد، میزان رضایت از محیط کالبدی در هر چهار مدرسه بررسی‌شده پایین و تمایل به وجود محیط‌هایی که دانش‌آموزان بتوانند به‌طور مشارکتی در آن فرا گرفته و به فعالیت بپردازند بسیار بالا بوده است. همچنین استنباط می‌گردد، هرچه محیط کالبدی مدرسه از شرایط مناسب و مطلوبی جهت یادگیری مشارکتی برخوردار باشد، میزان رضایت و علاقه به یادگیری در دانش‌آموزان افزایش‌یافته و درنهایت آموزش‌وپرورش به‌درستی تحقق می‌یابد.